پروستاتیت مزمن یک بیماری جدی است که با تشدید دوره ای رخ می دهد که نیاز به درمان پیچیده طولانی مدت دارد. درمان ناکافی یا عدم وجود آن منجر به ایجاد عوارض مختلفی می شود که یکی از آنها پروستاتیت سنگی است که یکی از شدیدترین اشکال بیماری است. پروستاتیت سنگی از پروستاتیت احتقانی بی‌حال ایجاد می‌شود و در مردان بالای 65 سال تشخیص داده می‌شود.
پروستاتیت سنگی
هر نوع پروستاتیت با التهاب در غده پروستات مشخص می شود که می تواند به شکل حاد یا مزمن رخ دهد. پروستاتیت سنگی نوعی التهاب ناشی از وجود سنگ (سنگ) در مجرای دفران پروستات است.
پروستاتیت سنگی مزمن یک التهاب پیچیده نادر غده پروستات است. قبل از چندین سال درمان ناکافی برای پروستاتیت احتقانی مزمن یا آدنوم پروستات انجام شده است.
در بیشتر موارد، عارضه ای در مردانی مشاهده می شود که سعی در درمان پروستاتیت به تنهایی داشتند یا توصیه های پزشک معالج را رعایت نکردند. قطع دوره درمان به میل خود، عدم درمان پیچیده یا مصرف مستقل و کنترل نشده داروها منجر به ایجاد عوارض می شود. اغلب، شکل حسابی التهاب غده پروستات در پس زمینه آسیب شناسی همزمان کلیه ها و سیستم ادراری ایجاد می شود.
تشکیل سنگ در غده پروستات می تواند ناشی از دو عامل باشد. اولین مورد آن سنگ کلیه است. در این مورد، آنها از سنگ های ثانویه یا کاذب صحبت می کنند که در پروستات تشکیل نمی شوند، اما همراه با ادرار در مسیری رو به پایین به داخل آن مهاجرت می کنند. این در پس زمینه اختلال در سیستم ادراری و در نتیجه کاهش لحن پروستات رخ می دهد که باعث رفلکس معکوس ادرار با قطعات سنگ می شود.
سنگ های اولیه یا واقعی مستقیماً در پروستات تشکیل می شوند. این به دلیل نقض مزمن تروفیسم اندام است. در همان زمان، نمک ها و فسفات ها در پروستات انباشته می شوند که در برابر ضخیم شدن ترشح غده، رسوبات نمکی متراکم - سنگ ها را تشکیل می دهند.
پروستاتیت سنگی فورا رخ نمی دهد. این معمولاً نتیجه شکست در درمان التهاب مزمن پروستات است.
دلایل ایجاد بیماری
ایجاد پروستاتیت سنگی به دلیل اختلال عملکرد طولانی مدت غده پروستات یا بیماری های همزمان ناحیه تناسلی مردانه است. عواملی که باعث ایجاد این شکل از بیماری می شوند عبارتند از:
- پروستاتیت احتقانی با یک دوره مزمن؛
- پروستاتیت عفونی مزمن؛
- BPH;
- نئوپلاسم های بدخیم در بدن؛
- بیماری سنگ کلیه؛
- اختلال در کلیه ها
ساختار سنگ ها می تواند آلی و معدنی باشد، قطر آنها به ندرت از 4 میلی متر تجاوز می کند. ساختار ارگانیک سنگ ها به دلیل رکود راز پروستات است، این گونه سنگ ها مستقیماً در راز پروستات تشکیل می شوند.
سنگ های غیر آلی در نتیجه رفلاکس مجرای ادراری پروستات وارد پروستات می شوند. این پدیده زمانی مشاهده می شود که تن غده پروستات ضعیف شده و شامل برگشت ادرار از مجرای ادرار به مجاری پروستات است. در نتیجه، سنگ های متراکمی تشکیل می شوند که از نمک ها و فسفات ها تشکیل شده اند که با ادرار از بدن دفع می شوند.
از جمله عوامل مستعد کننده برای ایجاد پروستاتیت سنگی، نقض شیوه زندگی در زمینه التهاب مزمن در پروستات وجود دارد. این شامل یک رژیم غذایی نامتعادل غنی از غذاهای چرب و سنگین، فقدان یک زندگی جنسی منظم است.
پروستاتیت سنگی در مردانی که بیش از 10 سال با پروستاتیت مزمن زندگی می کنند تشخیص داده می شود. از بسیاری جهات، ایجاد این شکل از بیماری با درمان نادرست یا نابهنگام یک روند التهابی کند همراه است.
سنگ کلیه احتمال ابتلا به پروستاتیت سنگی را افزایش می دهد.
علائم بیماری
علائم و درمان پروستاتیت مزمن سنگی تفاوت زیادی با علائم التهاب در پس زمینه احتقان در اندام های لگنی ندارد. شکایات بیماران عبارتند از:
- میل مکرر به ادرار کردن؛
- احساس سنگینی در رکتوم؛
- درد بعد از ادرار؛
- تضعیف قدرت؛
- اختلالات انزال؛
- خون در ادرار و منی
وجود خون در ادرار یا مایع منی است که باعث می شود قبل از مراجعه به پزشک به شکل حسابی بیماری مشکوک شوید. در لحظه تنش ماهیچه های مربوطه، هنگام انزال یا ادرار، سنگ ها حرکت می کنند و به بافت های غده پروستات آسیب می رسانند. در نتیجه خون در ادرار یافت می شود.
به عنوان یک قاعده، شکل حسابی پروستاتیت همیشه با نقض عملکرد جنسی همراه است. این می تواند خود را به عنوان تضعیف قدرت و مشکلات مربوط به انزال نشان دهد. مردان اغلب از عدم امکان رسیدن به اوج در حین مقاربت شکایت دارند.
با این حال، در برخی موارد، پروستاتیت سنگی ممکن است بدون علامت باشد. این در تشکیل سنگ های کوچک مشاهده می شود.
ویژگی بارز این نوع پروستاتیت وجود خون در ادرار است.
تشخیص بیماری
تشخیص پروستاتیت سنگی بر اساس همان معایناتی انجام می شود که التهاب مزمن را نشان می دهد.
برای تشخیص، باید معاینات زیر را انجام دهید:
- لمس رکتال پروستات؛
- سونوگرافی یا TRUS؛
- ام آر آی
- تجزیه و تحلیل ترشح پروستات
در حین لمس رکتوم اندام، پزشک به وضوح ناهمگونی غده پروستات را احساس می کند که با وجود توبرکل ها و فرورفتگی ها در اندام ظاهر می شود. اگر سنگ ها بزرگ باشند، در لمس به وضوح احساس می شوند. همچنین ماساژ پروستات در صورت وجود سنگ می تواند دردناک بوده و با ترشح خون پس از دستکاری همراه باشد که به دلیل آسیب به بافت های اندام به دلیل وجود رسوبات متراکم نمک است.
در سونوگرافی یا TRUS، سنگ ها با افزایش اکوژنیسیته مشخص می شوند. چنین معاینه ای به شما امکان می دهد مکان سنگ ها، اندازه، خطوط و حتی ساختار آنها را به طور دقیق ارزیابی کنید.
علاوه بر این، ممکن است برای رد ماهیت ثانویه تشکیل سنگ در پس زمینه بیماری های سیستم ادراری، سونوگرافی کلیه و اورتروگرافی مورد نیاز باشد.
در سونوگرافی، وجود سنگ ها، محل و اندازه آنها به خوبی مشخص می شود.
اصل درمان
درمان پروستاتیت سنگی یک فرآیند طولانی است. درمان با هدف توقف التهاب، تسکین علائم، از بین بردن سنگ ها و جلوگیری از تشکیل مجدد آنها انجام می شود. به عنوان یک قاعده، دوره درمان حداقل یک ماه طول می کشد.
درمان پروستاتیت سنگی با درمان علامتی آغاز می شود که مبتنی بر استفاده از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی، آنتی بیوتیک ها و آلفا بلوکرها است. داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی درد را تسکین می دهند و بهزیستی را بهبود می بخشند. درمان ضد باکتری فقط در صورتی انجام می شود که پروستاتیت سنگی در پس زمینه التهاب عفونی در پروستات ایجاد شود و میکروارگانیسم های بیماری زا در طول معاینه شناسایی شوند. آماده سازی گروه آلفا بلوکرها برای ایجاد اختلالات ادرار نشان داده شده است. این داروها مثانه را شل می کنند و دفع ادرار را آسان می کنند.
نقش مهمی در درمان پروستاتیت سنگی به فیزیوتراپی داده می شود که هدف آن بهبود تروفیسم پروستات است. الکتروفورز، مغناطیس درمانی، امواج شوک درمانی انجام می شود.
اگر سنگ ها بزرگ باشند، می توان عملیات حذف آنها را انجام داد. معمولا از روش های کم تهاجمی و جراحی لیزری استفاده می شود.
سنگ های با اندازه متوسط با موفقیت توسط لیزر خرد می شوند. این روش به صورت سرپایی انجام می شود، کاملا بدون درد است و بیش از 20 دقیقه طول نمی کشد. اگر چندین سنگ وجود داشته باشد، یک دوره از روش ها تجویز می شود.
با پروستاتیت سنگی، ماساژ پروستات ممنوع است، زیرا این امر منجر به آسیب به بافت های اندام در هنگام حرکت سنگ ها می شود.
نحوه درمان پروستاتیت سنگی - این بستگی به اندازه سنگ ها و علائم بیماری دارد. با سنگ های کوچک، درمان با کمک داروها و فیزیوتراپی انجام می شود که از جمله موارد دیگر، خرد کردن سنگ است. سنگ های بزرگ با جراحی برداشته می شوند. عمل تحت بیهوشی انجام می شود.
عوارض احتمالی
پروستاتیت سنگی با خطر ایجاد آبسه در غده پروستات خطرناک است. چنین عارضه ای نیاز به بستری شدن فوری و مداخله جراحی دارد، در غیر این صورت ممکن است آبسه به خودی خود باز شود که منجر به ایجاد سپسیس می شود.
عدم درمان کافی و به موقع می تواند منجر به ایجاد پاراپروکتیت شود. این بیماری با التهاب بافت زیر جلدی که رکتوم را احاطه کرده است مشخص می شود. التهاب چرکی می تواند عواقب خطرناکی داشته باشد، تا سپسیس و عفونت کل ارگانیسم.
یکی از شایع ترین عوارض در صورت عدم درمان به موقع پروستاتیت سنگی، اختلال نعوظ است. اغلب وجود سنگ در پروستات منجر به ناباروری می شود.
احتمال بروز عوارض در طول معاینه و تشخیص مشخص می شود. علاوه بر این، در طول درمان پروستاتیت سنگی، به بیمار سونوگرافی منظم و آنالیز ترشح پروستات نشان داده می شود تا اثربخشی رژیم درمانی انتخاب شده ارزیابی شود.
شایع ترین نتیجه نقض قدرت است.
پیشگیری از بیماری
علیرغم این واقعیت که پروستاتیت سنگی قابل درمان است، پزشک معالج همیشه در مورد خطر عود سنگ ها هشدار می دهد. برای جلوگیری از این اتفاق، یک مرد باید توصیه هایی را دنبال کند.
پیشگیری از عود بیماری به یک رژیم غذایی متعادل، فعالیت جنسی منظم کاهش می یابد. از مصرف غذاهای چرب و تند که بر عملکرد سیستم ادراری تأثیر منفی می گذارند باید اجتناب شود. برای جلوگیری از رکود خون و لنف در اندام های لگنی حتما عادت های بد را ترک کنید و به طور منظم ورزش کنید.
از آنجایی که پروستاتیت سنگی اغلب از عوارض پروستاتیت مزمن است، پیشگیری خاص از این بیماری به درمان به موقع التهاب پروستات کاهش می یابد. باید به توصیه های پزشک عمل کنید و سعی نکنید به تنهایی التهاب پروستات را درمان کنید.
اغلب مردانی که با این بیماری مواجه هستند به علائم آن توجه نمی کنند و امیدوارند که این ناراحتی خود به خود بگذرد. در نتیجه، پروستاتیت درمان نمی شود و می تواند سال ها به شکل نهفته ادامه یابد و به طور دوره ای با تشدید خود را نشان دهد. درک این نکته مهم است که مراجعه به موقع به پزشک و درمان کافی باعث تسکین بیماری در چند ماه می شود.
یکی دیگر از اشتباهات رایج که منجر به ایجاد پروستاتیت سنگی می شود، توقف درمان التهاب مزمن در اولین بهبود است. در نتیجه، این بیماری درمان نشده باقی می ماند و با کاهش ایمنی قطعاً خود را احساس می کند.
بنابراین، برای جلوگیری از تشکیل سنگ در پروستات، فقط باید چند قانون را دنبال کنید:
- به موقع با پزشک مشورت کنید؛
- به شدت از دستورالعمل های یک متخصص پیروی کنید؛
- اجازه ندهید بیماری سیر خود را طی کند.
هر مردی که پروستاتیت داشته است باید سالانه تحت معاینه اورولوژیست قرار گیرد.