تقریباً هر دومین مرد در سنین مختلف با پروستاتیت مواجه می شود. این بیماری با یک فرآیند التهابی در پروستات همراه است ، که می تواند ناشی از فرایندهای راکد در ناحیه لگن ، عفونت های مختلف باشد. در صورتی که نتیجه تجزیه و تحلیل وجود عوامل بیماری زا در راز غده پروستات را نشان دهد ، پزشک پروستاتیت باکتریایی را تشخیص می دهد. چرا بیماری ایجاد می شود و چگونه درمان می شود؟
علل
بر اساس نام ، مشخص می شود که دلیل اصلی توسعه بیماری ، ورود باکتری به پروستات است. عوامل ایجاد کننده می توانند:
- روده ای و سودوموناس آئروژینوزا.
- استافیلوکوکوس اورئوس.
- انتروکوکوس
- کلبسیلا.
- انتروباکتر
- پروتئوس
- عفونت های مقاربتی
بسیاری از میکروارگانیسم های بیماری زا همیشه بدون آسیب رساندن به بدن انسان وجود دارند. با این حال ، هنگامی که شرایط مطلوب بوجود می آید ، عفونت به طور فعال شروع به توسعه می کند و باعث بیماری می شود. این شرایط مطلوب برای باکتری ها عبارتند از:
- بیماریهای مجاری ادراری.
- عفونت های باکتریایی که در بدن ایجاد می شوند و می توانند از طریق خون یا مایع لنفاوی وارد غده پروستات شوند.
- فیموز پروستات.
- اپیدیدیمیت حاد.
- کاتتریزاسیون مجرای ادراری
- رفلاکس (داخل پروستاتیک یا مجرای ادراری پروستاتیک) ، هنگامی که ارگانیسم های عامل بیماری وارد پروستات می شوند.
- عملیات ترانس اورترال که بدون درمان آنتی بیوتیکی قبلی انجام شده است.
- نقض ادرار به دلیل ساختار غیر طبیعی مثانه.
- شرایط مرتبط با کاهش دفاع ایمنی (ایدز ، دیابت ، روش همودیالیز).
هنگامی که باکتری ها وارد ناحیه پروستات می شوند ، میکرو فلور بیماری زا به طور فعال شروع به توسعه می کند و یک روند التهابی در اندام ظاهر می شود.
عوامل خطر که احتمال ابتلا به پروستاتیت را افزایش می دهند عبارتند از:
- بیماریهای مکرر سیستم ادراری تناسلی با ماهیت عفونی.
- وجود آلودگی های هلمی و سایر انگل ها.
- استعداد ژنتیکی.
- تخلیه ناقص یا نابهنگام مثانه.
- هیپوترمی
- تحریک مجرای ادرار با مواد شیمیایی.
- زندگی جنسی نامحسوس ، عدم پیشگیری از بارداری.
علل اصلی ایجاد التهاب غده پروستات
- پرهیز طولانی مدت جنسی.
- وجود عادت های بد.
- تضعیف ایمنی.
- تغذیه نامناسب.
- کم آبی بدن.
- یک شیوه زندگی بی تحرک ، که منجر به ظاهر شدن فرایندهای راکد در ناحیه لگن می شود.
- موقعیتهای استرس زای مکرر.
علائم
به سادگی غیرممکن است که علائم پروستاتیت باکتریایی را متوجه نشوید ، زیرا این شکل از بیماری به طور حاد شروع می شود. بیمار نگران است:
- افزایش دمای بدن ، همراه با لرز.
- احساسات دردناک در پرینه ، شکم و کمر.
- ادرار دردناک. بیمار احساس درد و سوزش در مجرای ادرار را نشان می دهد ، که به ویژه در شب به شدت احساس می شود.
- مشکل در دفع ادرار ، احساس تخلیه ناقص مثانه.
- یبوست به دلیل فشردن مقعد توسط پروستات ملتهب امکان پذیر است.
- علائم مسمومیت بدن (سردرد ، ضعف عمومی بدن ، بدن درد).
- ترشح از مجرای ادراری.
علائم بیماری نیز بسته به مرحله پروستاتیت باکتریایی متفاوت است:
- در ابتدای بیماری ، التهاب در خارج از پروستات گسترش نمی یابد. مردی نگران درد در ناحیه پرینه است که می تواند به ناحیه خاجی استخوان منتشر شود. ادرار سریع و دردناک است.
- در مرحله دوم ، التهاب به لوبولهای غده پروستات منتقل می شود. در این حالت ، درد افزایش می یابد و می تواند به مقعد داده شود. ادرار تا حفظ کامل آن بطور قابل توجهی مختل می شود.
- با شکل پیشرفته پروستاتیت باکتریایی ، التهاب به تمام لوبول های پروستات گسترش می یابد. بیمار از علائم مسمومیت عمومی بدن شکایت دارد. دمای بدن تا 40 درجه افزایش می یابد. تاخیر در دفع ادرار حاد می شود. احساسات تپنده در پرینه وجود دارد. یبوست مکرر رخ می دهد.
عوارض احتمالی
در صورت درمان زودهنگام یا بی کیفیت ، پروستاتیت حاد باکتریایی می تواند به سلامت و زندگی مرد آسیب جدی برساند. خطرناک ترین آنها سپسیس است.
همچنین ، عفونت می تواند از غده پروستات بالاتر رفته و منجر به پیلونفریت یا سیستیت شود.
پروستاتیت باکتریایی می تواند به شکل مزمن تبدیل شود که درمان آن اغلب دشوار است و عوارضی مانند: آدنوم ، ناباروری ، ناتوانی جنسی و غیره را در پی دارد.
تشخیصی
از آنجا که پروستاتیت باکتریایی علائم مشخصی دارد ، معمولاً تشخیص آن بسیار آسان است. اگر بیماری حاد نباشد ، پزشک معاینه مقعدی را با بررسی ناحیه غده و گرفتن نمونه ترشح برای تجزیه و تحلیل انجام می دهد. مطالعات زیر به تشخیص کمک می کند:
- تجزیه و تحلیل بالینی و باکتریایی خون و ادرار بیمار.
- سونوگرافی پروستات.
- PSA خون
- تجزیه و تحلیل خراش اپیتلیوم از مجرای ادراری
رفتار
خطر پروستاتیت باکتریایی این است که می تواند در کوتاه ترین زمان ممکن مزمن شود. بنابراین ، هنگام شناسایی اولین علائم بیماری ، شروع درمان بسیار مهم است. پس از همه ، شکل مزمن بیماری به گسترش روند التهابی در بافت ها و اندام های اطراف کمک می کند. اگر درمان را نادیده بگیرید و داروهای خاصی مصرف نکنید ، پروستات می تواند به طور کامل آتروفی کند.
آنتی بیوتیک ها برای درمان پروستاتیت باکتریایی تجویز می شوند. فقط پزشک می تواند این یا آن دارو را پس از معاینه و حصول نتیجه آزمایشات میکروبیولوژیکی توصیه کند.
درمان با داروهای ضد باکتری مناسب ترین نوع برای ماهیت باکتریایی بیماری در نظر گرفته می شود. با توجه به این واقعیت که آنتی بیوتیک ها قادر به نفوذپذیری بافت های اندام هستند ، دارو می تواند آزادانه به محل التهاب نفوذ کند.
در درمان پروستاتیت باکتریایی ، آنتی بیوتیک های زیر تجویز می شود:
- آمپی سیلین ها
- آماده سازی های ماکرولید در مبارزه با بسیاری از عوامل بیماری زا بسیار مثر است.
- داروهای گروه سفالوسپورین در مرحله حاد بیماری موثر هستند.
- فلوروکینولون ها بسیار مستعد ابتلا به بسیاری از باکتری ها هستند. با توجه به این که این داروها دارای عوارض جانبی زیادی هستند ، با احتیاط تجویز می شوند.
- تحمل تتراسایکلین ها دشوار است ، بنابراین اخیراً بسیار نادر تجویز می شوند.
دوره درمان آنتی بیوتیکی نمی تواند کمتر از 10 روز باشد.
علاوه بر این ، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی برای درمان استفاده می شود. آنها به طور موثر درد و التهاب پروستات را تسکین می دهند.
در صورت مشاهده مشکلات مربوط به ادرار ، استفاده از مسدود کننده های آلفا به بیمار نشان داده می شود که منجر به کاهش تنش در عضلات صاف پیشابراه و مثانه می شود.
اغلب ، پروستاتیت باکتریایی با حالت افسردگی و تغییرات مکرر در خلق و خوی بیمار همراه است. در چنین مواردی ، پزشک استفاده از داروهایی با اثر آرام بخش را توصیه می کند.
اگر بیماری شدید باشد ، بیمار نیاز به درمان سم زدایی دارد که شامل تزریق وریدی گلوکز ، محلول نمکی با عناصر کمیاب و کمپلکس های ویتامین است. برای یک مرد مهم است که رژیم آشامیدنی را رعایت کند و حداقل 2 لیتر آب تمیز در روز بنوشد.
رژیم درمانی پروستاتیت با داروها باید به منظور عادی سازی گردش خون در ناحیه لگن و افزایش قدرت دفاعی بدن باشد. برای این کار از موارد زیر استفاده کنید:
- مجتمع های ویتامین و مواد معدنی.
- داروهای ضد اسپاسم
- تنظیم کننده های ایمنی
- بیولوژیکی
علاوه بر مصرف داروها ، پزشک انجام میکروکلسترها را با جوشانده گیاهان دارویی (بابونه ، گل همیشه بهار) توصیه می کند. استفاده از داروهای موضعی در مورد پروستاتیت باکتریایی باید بسیار محدود باشد ، زیرا خطر عوارض مختلف زیاد است.
پس از از بین بردن روند التهابی ، بیمار برای درمان فیزیوتراپی (تحریک الکتریکی پروستات ، مغناطیس درمانی و غیره) تجویز می شود. آنها به تسریع بهبودی کمک می کنند و به صورت سرپایی انجام می شوند.
در موارد شدید ، هنگامی که مصرف داروها نتیجه مطلوب را به همراه نداشت ، پزشک ممکن است در مورد یک عمل جراحی تصمیم بگیرد. چنین مداخله ای شامل برداشتن پروستات است و معمولاً در مردان مسن انجام می شود. جوانان به دلیل عوارض احتمالی (شب ادراری ، ناتوانی جنسی ، ناباروری) چنین درمانی را تجویز نمی کنند.
اگر پروستاتیت باکتریایی مزمن شود ، درمان آن بسیار مشکل است. لازم به یادآوری است که دیگر نمی توان این کار را در خانه انجام داد.
اقدامات پیشگیرانه
بهترین پیشگیری از پروستاتیت باکتریایی شیوه زندگی فعال است. این به این دلیل است که غدد خود به طور ضعیف خون رسانی می کند. بنابراین ، کسانی که فعالیت کم تحرکی دارند ، برای پیاده روی اندک یا انجام تمرینات ویژه (کشیدن عضلات مقعد) باید استراحت منظمی داشته باشند.
دوش کنتراست جلوه خوبی می دهد. در این حالت ، یک جریان آب مستقیماً به ناحیه پرینه هدایت می شود. زمان استفاده از آب گرم (گرم) 30 ثانیه ، سرد - نباید بیش از 15 ثانیه باشد. به طور متوسط مدت زمان عمل باید 5 دقیقه باشد.
اقدامات پیشگیرانه نیز شامل موارد زیر است:
- اجتناب از هیپوترمی بدن.
- با یبوست مبارزه کنید. اگر نمی توانید به تنهایی از شر آنها خلاص شوید ، باید به پزشک مراجعه کنید که ملین های ملایم را توصیه می کند.
- عادی سازی فعالیت جنسی (انتخاب شریک دائمی ، استفاده از کاندوم در صورت تماس مشکوک ، اجتناب از غیبت طولانی مدت یا رابطه جنسی بیش از حد فعال).
- معاینه پیشگیرانه منظم توسط متخصص اورولوژی برای همه مردان بالای 40-45 سال.
پیش بینی
پیامدهای پروستاتیت باکتریایی در مردان چیست؟موفقیت درمان بستگی به این دارد که چگونه درمان به موقع و با صلاحیت تجویز شده است. علاوه بر این ، این مورد تحت تأثیر سن بیمار ، شیوه زندگی ، مرحله بیماری و وجود سایر بیماری های بدن است.
مرحله حاد به درمان دارویی پاسخ می دهد ، که پس از چند روز ، وضعیت مرد را به میزان قابل توجهی بهبود می بخشد. اما با درمان نادرست یا قطع آن ، عود و انتقال پروستاتیت به شکل مزمن امکان پذیر است ، که درمان آن بسیار دشوارتر است.
برای جلوگیری از عواقب ناخوشایند پروستاتیت باکتریایی ، مهم است که یک مرد سلامت خود را زیر نظر داشته باشد ، اقدامات پیشگیرانه را رعایت کند و در صورت ناراحتی در ناحیه پرینه ، با پزشک مشورت کنید.